گزارش کارگری
اعتصاب در عسلویه، شهرداری سنندج
کارگران عسلویه

کارگران فاز 1 تا 5 عسلویه طی یک ماه گذشته با طرح خواست افزایش دستمزد، کاهش ساعت کار، امکانات بهداشتی در محیط کار و زندگی، و همچنین قرداد کار یکساله اعتراضاتی را سازمان دادند.
این مبارزات ابتدا با بی تفاوتی کارفرما روبرو شد. اعتصابات و اعتراضاتی اولیه اولتیماتومی بود و کارگران اعلام کردند اگر به خواستهای ما پاسخ داده نشود دست به اعتصاب خواهیم زد. تحرک و تصمیم متحد کارگران مسئولین و کارفرما را به تکاپو انداخته است. نیروهای حراست و اطلاعات نیز بی کار نماندند. آنها نیز در تلاش بودند از یکطرف فضای رعب ایجاد کنند و از طرف دیگر خودشان را "دلسوز کارگران" نشان بدهند. اما بجائی نرسیدند.
کارگران به خواستهای زیر دست یافتند: ابتدا دریافت حقوقهای بهمن و اسفند ماه، پرداخت عیدی و مزایا، توافق سر کاهش ساعت کار یعنی 200 ساعت کار در ماه و 10 روز تعطیلی. این پیروزی بزرگی برای کارگران است اما مبارزه آنها برای 40 درصد افزایش دستمزد ادامه دارد. کارگران در همین فاصله تلاش کردند صدای خود را به فازهای دیگر برسانند که متشکل و متحد 10 فاز و در عین حال مراکز پتروشیمی نیز با آنها هم صدا شوند.
نیروی حراست هر لحظه آماده در میان کارگران هستند. به کارگران می گویند آیا شما حقوقهایتان را دریافت کردید؟ آیا شما تعطیلی خود را رفتید؟ و خلاصه مدام تصویری میدهند که انگار حق کارگران  دست اینهاست و دارند دو دستی حقوق کارگران را میبرند دم در خانه هایشان!
کارفرما به کارگران در رابطه با قرارداد و افزایش دستمزد اعلام کرده است باید تا پایان سال صبر کنند. اما از آنجا که حتی چنین مرکز صنعتی مهمی نیز کارگران آن قراردادی هستند نگرانی کارگران این است که دست به یکسری اخراجها زده شود که رسما از سوی انها اخراج نیست بلکه اتمام قرارداد است. کارگران شگردهای آنها را می دانند و خود را برای مبارزه ای متحد و متشکل آماده می کنند.
شهرداری سنندج
کارگران شهرداری شهر سنندج دو ماه حقوق طلب دارند. اعتراضات آنها تاکنون پاسخی نگرفته است. کارگران طی نامه ای خطاب به فریدون پور رضائی اعلام کردند این وضعیت قابل تحمل نیست. در دو ماه گذشته در شهر سنندج کارگران شهرداری مرتبا اعتراض کردند و خواهان پرداخت حقوقهای معوقه خود شدند. کارگران اعلام کردند با توجه به وضعیت شغلی و کاری ما هیچ مزایائی به ما تعلق نمی گیرد و شرایط غیره انسانی به ما تحمیل می شود.
یکی از کارگران می گوید دولت و کارفرما دست در دست هم زندگی را به طبقه کارگر در ایران سیاه کرده اند. او ادامه می دهد در حالی که قانون کار صحبت از 8 ساعت کار می کند ما کارگران شهرداری بطور متوسط 12 ساعت در روز کار می کنیم. کار ما از ساعت 1 نیمه شب شروع می شود و تا 1 بعد از ظهر ادامه دارد. در ماه تنها دو روز تعطیلی داریم که گاها مجبور به اضافه کاری می شویم آنهم اضافه کاری که هیچ وقت درست حسابی پرداخت نمی شود. اعتراضات اخیر ما با دو جواب روبروه بوده است. از طرف کارفرما می گویند "همین است اگر حرفی دارید اخراج هستید" و وقتی به اداره کار و مقامات مراجعه می کنید دفاع از حقت نیست بلکه دارید "علیه امنیت ملی" اقدام می کنید!
کارگران که اکثرا خانواده دارند بچه های محصل دارند و باید زندگی خود را تامین کنند. از یک طرف نگرانی از اخراج را دارند از طرف دیگر دولت انها را روانه زندان کند تحت عنوان اقدام علیه امنیت ما کارگران در حال حاضر حقوق 2 ماه را دریافت نکردیم عیدی و مزایائی دیگر نیز جزی از حق ماست که همیشه توسط این کارفرما و با دسیسه دولت بالا کشیده می شود.
ما تصمیم گرفتیم نامه ای بنویسم و به مقامات دولتی ارسال کنیم و در صورت عدم پاسخ مثبت به خواستهایمان در مقابل ادارات دولتی تجمع کنیم و اعتصاب کنیم راهی بجز این نداریم چون گرسنه هستیم.